Ładowarki USB to urządzenia bez którego, znaczna większość z nas nie wyobraża sobie dnia. Ładujemy telefony, latarki, tablety i inne elektroniczne gadżety. Niestety, wraz ze wzrostem mocy urządzenia, rósł też ich gabaryt. Potrzeba było jakiś zmian. W przypadku ładowarek, rozwiązaniem okazał się azotek galu (GaN). Dzięki niemu mamy teraz ładowarki mniejsze i o większej mocy. Przykładem takiej ładowarki jest produkt marki UNITEK który otrzymałem do testów od Unitek Polska.
Wstęp
Opakowanie i zawartość
Pierwsze wrażenie
O ładowarce UNITEK P1108ABK (P265B) słów kilka
Idealna ładowarka dla turysty
Montaż adapterów
Testy praktyczne UNITEK P1108ABK
Hot in Here
Podsumowanie
Wstęp
Co to jest GaN?
GaN jest nieco przemilczaną sprawą w ładowarkach USB, a szkoda. Ta technologia wniosła bardzo dużo i jest w zasadzie krokiem milowym w tych urządzeniach. Dzięki niej dzisiejsze sprzęty są mniejsze, bezpieczniejsze i mają większą moc.
Aby nie powielać tego co niedawno napisałem, zapraszam do wpisu opisującego ten temat. Bez obaw, jest krótki i wyjaśnia w dużym uproszczeniu czym różni się klasyczna ładowarka krzemowa od tej z azotkiem galu.
Opakowanie i zawartość
Ładowarka, klasycznie już dla marki UNITEK, jest zapakowana w kartonik z biało czerwoną barwą. Wyróżnia ją zamykana, na magnes, klapka na froncie. Po jej otworzeniu ukazuje się nam okienko z obiektem do moich testów 🙂
Na opakowaniu znajdziecie naprawdę dużo informacji o tym produkcie. Skupmy się jednak na najważniejszych:
- 3 porty do szybkiego ładowania – 2 porty USB-C i 1 port USB-A
- Maksymalna moc to 66W, przy czym maksymalna wydajność jednego portu USB-C to 65W
- Obsługa ładowania Qucik Charge 3.0 oraz Power Delivery
- Wykonana w technologii GaN – niewielkie rozmiary i waga
- W zestawie są 3 adaptery do gniazdek EU, UK, i AU + wtyk (US) będący częścią urządzenia
- Z racji dodawanych adapterów, i przystosowania do pracy w różnych krajach, urządzenie jest dostosowane do napięć w zakresie 100-240V AC, 50-60Hz i natężenia wynoszącego max 1,7A
- Posiada ona cztery inteligentne zabezpieczenia. Mają one na celu ochronę przed zbyt wysokim napięciem, zbyt wysokim natężeniem, zwarciem a także zabezpieczenie termiczne
Pierwsze wrażenie
Szczerz przyznam że po pierwszym spotkaniu z tą ładowarką byłem zaskoczony jej wagą. Mały kwadracik o wymiarach niewiele przekraczających 5cm x 5cm x 2,5cm był odczuwalnie ciężki. Technologia GaN powinna nieco zmniejszać wagę i zwiększać moc, ale tutaj jakby coś poszło nie tak.
Ciut ponad 125 g., a jakaś taka cegiełka się wydaje. Na szybko sprawdziłem ładowarkę od telefonu ASUS, której wydajność max. to 30W. Waga wskazuje 82g. A jakaś taka o wiele lżejsza się wydaje. Łącząc jednak kropki, mamy obraz sytuacji.
UNITEK P1108ABK jest ładowarką 100% mocniejszą i posiadającą 3 porty USB (vs 1 USB-C w ASUS-ie), a jest jedynie o 40% cięższa. Dla porównania jeszcze Green Cell 75W (218 g. bez przewodu (dołączony jest tam kabelek tzw. radiowy)), i już w zasadzie jest po zawodach „wagowych”. Teraz elegancko widać że azotek galu „robi robotę”.
Aby nieco oddać sprawiedliwości, Power Source 75W to ładowarka oparta o technologię krzemową. Posiada też 4 porty USB, ale dodatkowy port aż tyle nie waży, więc widać idealnie jak technologia GaN pomogła w zmniejszeniu gabarytów i wagi urządzenia. Zwracam honor dla UNITEKA, ale wrażenie małego i ciężkiego urządzenia ciągle pozostaje. Szczęście że to tylko wrażenie.
I nie jest to żaden przytyk do żadnej z powyższych marek, chodzi o to aby pokazać jak azotek galu wpłynął na ładowarki które są dziś w ofercie wielu sprzedających.
Tak na marginesie, jeżeli macie ciężką ładowarkę do telefonu czy laptopa, to też dobry znak. Tanie sprzęty elektroniczne mają tandetne ładowarki w których elektroniki jest bardzo mało, albo jest fatalnej jakości. Przekłada się to na duże niebezpieczeństwo dla ich użytkowników. Pisałem o tym przy okazji mini recenzji mostka USB UNITEK Y3324.
O ładowarce UNITEK P1108ABK (P265B) słów kilka
Spasowanie jest bardzo dobre. Bolce nie odstają od urządzenia, a twardo się go „trzymają”. Po nałożeniu adapterów nie ma żadnych luzów itp..
Obudowa urządzenia jest wykonana, prawdopodobnie, z poliwęglanu czyli sztucznego tworzywa o bardzo dobrych własnościach mechanicznych. Jako że poliwęglan jest przeźroczysty, występuje tutaj zapewne jakaś domieszka, którą producent przedstawia jako Polycarbonate Plastic – Plastik poliwęglanowy (?). Nie jestem chemikiem i nie będę tutaj strzelać ani gdybać. Grunt aby produkt był odporny na temperatury i uszkodzenia mechaniczne.
Nad portami USB umieszczona jest dioda informująca o stanie ładowarki. Komplikacji tutaj żadnej nie ma, świeci – jest podłączona do prądu / działa, nie świeci – nie działa. Przekaz prosty do bólu 😉
Ładowarkę USB marki UNITEK cechuje moc maksymalna wynosząca 66W, przy czym na pojedynczym porcie USB-C osiągniemy aż 65W, czyli praktycznie tyle co fabryka dała. Dla portu USB-A maksimum to 36W.
Wraz z dodawaniem kolejnego urządzenia do ładowania maksymalna moc portów się zmienia. Dla zobrazowania tego zerknijcie na grafikę producenta oraz rozpiskę z urządzenia w formie tabeli.
Powyższe jest dużym uproszczeniem, gdyż maksymalna moc jaka popłynie z konkretnego portu USB jest uzależniona nie tylko od ładowarki, ale też od produktu który pod nią podepniecie.
Przewód tutaj też gra ogromną rolę, ale głównie przy nieco wyższych wartościach ładowania, powiedzmy powyżej 10-15W, chociaż i od tej reguły trafiają się niechlubne wyjątki gdzie osiągnięcie 10W graniczyło z cudem przy niektórych „wynalazkach kablopodobnych”.
UWAGA! Jeżeli podłączycie do ładowarki urządzenie pobierające bardzo dużą moc np. z portu USB-C, następnie dołożycie coś do drugiego portu, ładowarka „zrestartuje się” i zacznie po chwili ładować podłączone urządzenia na nowo. Jest to zabezpieczenie które ma na celu dobranie najlepszych możliwych parametrów ładowania dla każdego podłączonego urządzenia. I nie tylko UNITEK tak ma, to cecha ładowarek opartych o GaN.
Idealna ładowarka dla turysty
TRAVEKL TRI, czyli ta ładowarka, występuje fabrycznie z wtykiem dostosowanym do gniazdek w USA. Są to dwa płaskie bolce. W tym urządzeniu służą one dodatkowo jako styki dla nakładanych końcówek.
Ich wybór nie jest przypadkowy. Po złożeniu ich, ładowarka jest niewielką kostką na którą możemy nakładać adaptery do innych gniazdek.
W zestawie mamy 3 adaptery:
Adapter EU – adapter dostosowany do naszych gniazdek
Adapter UK – dla Zjednoczonego Królestwa (Wielka Brytania)
Adapter AU – Australia
Wszystkie powyższe „przejściówki” są bez bolca uziemiającego. W adapterze UK co prawda jest wtyk z widocznym bolcem, lecz to atrapa. Bolec ten jest wykonany z tworzywa sztucznego. Gdyby ktoś zastanawiał się po co jest tam ta atrapa, to informuję że „ichne” gniazdka są tak skonstruowane, że bez tego bolca nie włożycie nic do gniazdka. Jest on swego rodzaju „kluczem” umożliwiającym włożenie wtyczki. Jest to też takie zabezpieczenie, że bez problemu można obejść je wykałaczką…
Brak zacisku ochronnego (EU) czy bolca dla UK, w żadnym wypadku, nie świadczy o jakiekolwiek wadzie tego produktu. Posiada on bowiem 2 klasę ochronności, która gwarantuje grubą, nierzadko podwójną, izolację chroniącą nas przed tzw. „przebiciem”. Jest o tym nawet informacja na obudowie(takie dwa kwadraciki, jeden w drugim).
Ładowarka ta jest przystosowana wyłącznie do użytku wewnątrz pomieszczeń (ikona domku). Ponadto sprzęt ten posiada stosowne certyfikaty potwierdzające jakość i zgodność z dyrektywami Unijnymi.
Montaż adapterów
Montaż i demontaż adapterów jest bajecznie prosty. Wystarczy nałożyć go od góry na bolce/wtyk US aby cieszyć się urządzeniem. W przypadku wymiany adaptera, wystarczy go wysunąć ku górze.
Jeżeli chcemy użyć ładowarki w gnieździe przystosowanym do wtyku US, musimy pociągnąć za bolce w celu ich opuszczenia. Opadają one z lekkim oporem, jednak jest to gwarancją przed ich przypadkowym otwarciem, co w następstwie, może spowodować szkody/rozdarcia w torbie czy plecaku.
Testy praktyczne UNITEK P1108ABK
Czyli to co tygryski lubią najbardziej.
Używałem tej ładowarki kilka dni i nie powiem abym miał z nią jakikolwiek problem. Skończyło się to jak pisałem wcześniej, ładowarka wpięta do gniazdka, podłączone przewody i leżała sobie czekając na chwilę gdy będzie potrzebna.
Podczas spoczynku, trybu stand-by, czy jak wolicie podczas bezczynności, jej pobór prądu wynosił średnio 0.7W.
A jak wygląda sprawa temperatur? Przekonamy się gdy zrobię z niej piecyk przez godzinę na pojedynczym porcie USB-C, obciążając urządzenie maksymalną mocą jaką uda mi się z niej „wyciągnąć”.
Jest naprawdę gorąco. W najcieplejszym miejscu temperatura jest bardzo wysoka. Dla porównania przetestowałem ładowarkę Green Cell 75W, też ciągnąc ile fabryka dała.
No cóż, mam mieszane uczucia, ale mam też pewne tezy, jednak zostawiam je na koniec.
Sprawność przetwornicy jest na poziomie 89,5%. Nie jest źle. Z drugiej strony, GaN „potrafi”, teoretycznie, osiągnąć wyższe wartości, ale specjalnie testowałem też inną ładowarkę (innej marki) z azotkiem galu, i wynik sprawności przetwornicy jest tam bardzo zbliżony. Tak więc nie jest źle na tym polu. Zaryzykuję też stwierdzenie że 95% to wynik w dużym zaokrągleniu i wychodzi one jedynie w testach laboratoryjnych, więc w praktyce jest nieosiągalny dla przeciętnego Kowalskiego. Możemy je porównać ze spalaniem które podają producenci aut, piękne cyfry, szkoda że głównie na papierze 😉
Miejcie też na uwadze że ładowarki/zasilacze największą sprawność osiągają pod największym obciążeniem. Aby też nie szerzyć czarnych scenariuszy, uspokajam że różnice w wydajności przetwornicy napięcia nie mają kosmicznych różnic przy niskim i wysokim poborze mocy, ale warto zdawać sobie sprawę że coś takiego istnieje (OFF TOP – swoją drogą ciekawy materiał na wpis. Może kiedyś…).
Hot in Here
Doczepiając się do temperatury która panuje w urządzeniu – jak na technologie GaN, jest ona faktycznie wysoka, przynajmniej w stosunku do tego co można o niej wyczytać. Jednak uważam że powinniśmy wziąć pod uwagę pewne rzeczy – gabaryt i waga GreenCell-a. Jest ona co prawda wykonana w „starszej technologii”, jednak jest ona też większa. Co za tym idzie, elektronika jest pewnie „ułożona” luźniej, dzięki czemu ma lepszą cyrkulację powietrza w odbudowie (o ile można mówić o jakiejkolwiek cyrkulacji). UNITEK jest bardzo mały i jestem niemal pewny, że w środku elektronika jest ściśnięta jak tylko się da, a to mocno utrudnia oddawanie ciepła.
Ładowarka Power Source 75W jest też cięższa. I to niemal 2 razy. Tak więc masa robiąca za radiator jest tutaj nie mała, co może być też kolejną rzeczą decydującą o takim a nie innym wyniku pomiaru temperatury.
Powyższe stwierdzenia to jedynie moje domysły. Jak pojawi się na testach jakaś ładowarka wykonana w technologii GaN, o mocy ~65W, i zbliżonych gabarytach, będzie idealny pogląd na sprawę.
PS. Pamiętajcie że te ładowarki mało kiedy dotykacie podczas pracy i możecie nawet nie dostrzec tej temperatury. Wieloportowe ładowarki mają to do siebie że od momentu gdy podłączmy je do gniazdka i wsadzimy im odpowiednie kabelki USB, to zakończą się nam „spotkania” z jej obudową. Piszę to z praktyki 2-óch takich urządzeń. Tak, wiem, to model ładowarki podróżnej, jednak musicie przyznać że jest trochę racji w tym co wyżej napisałem.
Podsumowanie
Świetna ładowarka, o wystarczającej mocy do większości zadań, w kompaktowych wymiarach. Cenowo nie odstaje od konkurencji, a w zestawie mamy dodatkowo adaptery do różnych gniazdek. Jeżeli podróżujemy po świecie, jest to produkt must have. Gdyby na Waszym wyposażeniu był jakiś mocniejszy laptop czy coś bardziej energochłonnego, to chyba kierował bym się w stronę wersji 100W – UNITEK P1112ABK. Ma jedno USB-C więcej i pewnie jest zbliżona jakościowo z tym modelem. W popularnym sklepie komputerowym, w momencie publikacji tego wpisu, wersja 100W ma 6 gwiazdek na 6 możliwych (w 6 komentarzach). O czymś to świadczy.
Ładowarkę UNITEK P1108ABK 66W GaN polecam kupić w najwygodniejszym dla Was miejscu. Gdybyście zechcieli zainwestować w wersję 100W, zerknijcie na CENEO aby wyłapać najlepszą okazję na UNITEK P1112ABK.
